Kineziterapija (grčke reči kinein – kretati se, kinezis – pokret) je oblast fizikalne terapije koja se bavi primjenom pokreta u svrhe liječenja, a u cilju uspostavljanja optimalnog funkcionisanja dijelova i organizma u cjelini.
Kineziterapija predstavlja jedan od najvažnijh aspekata medicinske rehabilitacije.
Ona se bavi primjenom sistematizovanih pokreta pojedinih dijelova tijela ili cijelog tijela u vidu vježbi radi očuvanja, uspostavljanja, razvijanja i zamjene funkcija lokomotornog aparata, kao i organa i sistema koji su u funkcionalnoj vezi sa lokomocijom.
Cilj kineziterapije je maksimalno iskorištavanje svih potencijala tretiranog pacijenta sa akcentom na optimalni mogući oporavak oštećene funkcije lokomotornog aparata.
Kineziterapija obuhvata aktivne i pasivne vježbe.
Aktivne vežbe se dijele na:
– aktivne potpomognute
– aktivne nepotpomognute
– aktivne vežbe sa otporom
Ona se primjenjuje u gotovo svim medicinskim specijalnostima kod brojnih patoloških stanja.
Terapijski efekti kineziterapije su:
– povećanje mišićne snage i elastičnosti
– povećanje obima pokretljivosti u zglobovima
– poboljšanje funkcije kardiovaskularnog sistema, disajnih organa, nervnog sistema i organa za varenje
– poboljšanje cirkulacije i ubrzanje lokalnog metabolizma i procesa oporavka organizma u celini
– stvaranje pravilne šeme pokreta i motoričke aktivnosti
